Miljan Vasiljević

Rođen je 1972. godine u Tuzli. Počeo seprofesionalno baviti slikarstvom i aktivno izlagati u Beogradu 1995. Član je likovnih umetnika “Esanf” od 1997. Slika tehnikom ulja na platnu,koristeći tradicionalne materijale i metode slikanja. Izlagao je iradio u Kanadi između 1998. i 2002. Živi i radi u Novom Sadu od 2002. godine.
Po rečima istoričara umetnosti i likovnog kritičara DejanaĐorića, U slikarstvu Miljana Vasiljevića idealno okrenutom tlu,atmosferi, topici, balkanskom podneblju, uočavaju se tri srodnetematske celine: pejzaži i vedute, klasične mrtve prirode
galerijskog formata na kojima dominira voće i povrće našeg
podneblja i konceptualno rešene mrtve prirode kamerne
pojavnosti. Analizirajući osobenosti ovog celovito i skladno
rešenog opusa uočavamo žitna i cvetna polja, zatalasano more
ravnice, brezove šume, salaše i detalje starih, baroknih gradova.
U ovim delima sjedinjuje se genius loci, poetika prirode i
romantički duh starine, trag vremena nenasilnog propadanja.
Slikar se udaljava od prizora tako što fokusira neki detalj ili
posmatra pejzaž iz posebne perspektive. Umetnost je uvek
distanca i svest o njoj.
Iz donjeg rakursa sagledane su i neke od mrtvih prirodi
kamernog formata. One naglašavaju danas zaboravljeni estetski
momenat ljupkosti, malog u malom, i obratno, monumentalnog u

malom, delujući po svim zakonima magičnog realizma, verističkog
zavođenja oka i Trompe l’oeil iluzionizma. U ovom opusu
materijalizacije i vešto postavljene kompozicije, u funkciji su
buđenja neuporedivo dubljih sadržaja i likovno-estetskih
vrednosti. Služeći se blow-up tehnikom uvećanja prizora, bliskoj
fotografiji i filmu, znalački slikajući centrične kompozicije,
jednostavne postavke, uravnoteženih i simetričnih planova, svetlo
i senku, lihtere kao akcente, Vasiljević svoje mrtve prirode izdiže
na viši vrednosni nivo. U njegovom slikarstvu poetičnost je
ostvarena čulnošću i iluzijom mogućnosti dodira naslikanog
(optika i haptika). Tu su i elementi složene likovne tematike
kakva je slika u slici ili palimpsest kao detalj ili pozadina u slici.
Život se u ovim slikama slavi sa merom, suzdržano,
dostojanstveno, a Bog se po staroj mističkoj formuli nalazi u
detaljima. Pismo, tekst, palimpsest umesto zida, pismo kao
zidanica, trag vremena, pozadina su dešavanja za pojavu samo
jedne jabuke ili dunje. Voće znači ono što i u svesti svakog
čoveka: zdravlje, radost, lepotu, ljubav, dan i darivanje. Umetnik
je za nas i za sebe iznova otkrio nešto dragoceno: sliku kao
pismo, sećanje, duhovno putovanje, i naslikani prizor kao
ispovest, intimu i prisustvo čoveka. Tako je sa najmanje moguće
sredstava ali sasvim drugačije od modernističkog redukcionizma,
slikarstvo vratio sadržaju i domenu ličnog. A tek se odatle nazire
smisao umetnosti.

Izložbe:
– Galerija “Sezan Art” Novi Sad, 8.oktobar 2015.
– Galerija “La Vista” Novi Sad, oktobar 2009.
– Galerija Centra za kulturu, Stara Pazova, 8.oktobar 2007.
– Muzej Srema, Sremska Mitrovica, Prva međunarodna izložba
“Minijature Sirmijuma” 1. oktobar 2021.
– “Figuracija, tradicija, nacija”, Dom Vojske, Beograd
4.novembar 2010
– Esnaf, Beograd – Galerija Španac 5. mart 2008.
– “Still Life”, Praxis gallery, Toronto, septembar 2000.
– “Miniatures”, Praxis gallery, Toronto, februar 2001.
– “Camera Obcura Serbica”, Praxis gallery, Toronto 2001.
– “Summer heat”, Praxis gallery, Toronto, avgust 2001.
– Esnaf, Centro culturale la Rotonda di San Biago, Monza, Italija, 2006 – Esnaf, Obedska bara, 1997.

Slike u stalnoj postavci Galerije Španac u Beogradu, i drugih
Galerija u Srbiji i svetu.
Sa ULU Esnaf je izlagao u Beogradu, Novom Sadu, Zemunu,
Subotici, Somboru, Vršcu, Bačkoj Topoli, Novom Bečeju, Inđiji,
Staroj Pazovi, Smederevskoj Palanci, Loznici, Šapcu, Bijeljini, Sremskoj Mitrovici.